Je weet eigenlijk al lang dat het te veel is. Dat je ‘nee’ zou moeten zeggen. Maar telkens als je op het punt staat om je grens aan te geven, gebeurt er iets: je twijfelt, je draait om, of je zegt alsnog ‘oké, ik regel het wel’.
Voor veel vrouwen is grenzen stellen niet het probleem. Het schuldgevoel daarna wel. Want wat als je iemand teleurstelt? Of als ze denken dat je niet flexibel bent?
In deze blog laat ik je zien waarom grenzen aangeven op werk zo beladen voelt én hoe je daar stap voor stap steviger in kunt worden. Je krijgt 5 praktische, psychologisch onderbouwde tips waarmee je vandaag al het verschil maakt. Niet vanuit weerstand, maar vanuit kracht en zelfrespect.
1. Herken wanneer je grens bereikt is (je voelt het eerder dan je denkt)
Veel vrouwen herkennen hun grens pas als het al te laat is. Maar je lichaam en gedrag geven het eerder aan: korter lontje, hoofdpijn, spanning in je schouders, moeite met concentreren.
➡ Check-in moment: Hoe vaak per dag voel je je geïrriteerd, uitgeput of overprikkeld? Dat is je grens die op de rem trapt. Je hoeft niet te wachten tot het misgaat.
2. Vervang ‘nee’ niet door excuses
Als je je grens onderbouwt met 100 verklaringen (“ik ben echt moe”, “ik heb al zoveel gedaan”), dan geef je impliciet toe dat je alleen ‘nee’ mag zeggen met een geldige reden.
➡ Tip: Oefen met zinnen als: “Dank je, maar dat past nu niet.” Punt. Rustig, helder, volwassen. Geen verdediging nodig.
3. Bedenk vooraf wat jij wél accepteert
Grenzen aangeven wordt makkelijker als je vooraf helder hebt: waar ligt mijn grens en wat past wél?
➡ Voorbeeld: Je zegt niet “ik wil geen overwerk”, maar “ik ben op dinsdag en donderdag beschikbaar voor verlenging, niet op andere dagen.” Zo stuur je op duidelijkheid, niet op conflict.
4. Leer omgaan met het ongemak ná je grens
Het probleem is zelden het gesprek zelf — maar wat je daarna voelt. Spanning, schuld, zelftwijfel. Dat is oud gedrag dat geactiveerd wordt, niet de waarheid van nu.
➡ Herken de oude stem: “Ben ik nu moeilijk?” “Stel ik me aan?” Herhaal in jezelf: Ik mag mijn ruimte innemen zonder me schuldig te voelen.
5. Zie grenzen als leiderschap, niet als beperking
Een grens is geen muur. Het is een helder signaal over wat voor jou werkt. Door je grens uit te spreken, creëer je veiligheid en duidelijkheid — voor jezelf én de ander.
➡ Wat als grenzen stellen een vorm is van volwassen, empathisch leiderschap?
Belangrijk om te onthouden:
Grenzen aangeven is geen vaardigheid die je ‘even leert’. Het is een proces waarin je stap voor stap jezelf serieuzer gaat nemen.
Wil je hier begeleiding in? Plan dan een vrijblijvend gesprek. Dan kijken we samen waarom je je grens steeds overschrijdt en hoe je dat op een rustige zonder manier schuldgevoel doorbreekt.
